Η προθέρμανση αποτελεί τη ψυχοσωματική προετοιμασία
του αθλητή – ασκούμενου πριν το κύριο μέρος της προπονητικής μονάδας που θα
ακολουθήσει και χωρίζεται σε 2 κατηγορίες, τη γενική και την ειδική
προθέρμανση. Στην πρώτη ο αθλητής – ασκούμενος μπορεί να εκτελέσει ποδήλατο,
διάδρομο ή ελλειπτικό στο 50-60% της Μ.Κ.Σ. του,
ενώ στη δεύτερη δυναμικές διατάσεις και κινήσεις παρόμοιες του αθλήματος του.
Συνολικά η προθέρμανση διαρκεί 15-30 λεπτά, χωρίς ο χρόνος αυτός να είναι
δεσμευτικός.
Με την προθέρμανση:
- Εκκρίνεται αδρεναλίνη
- Αυξάνεται η Κ.Σ.
- Το οξυγόνου στο αίμα μεταφέρεται με μεγαλύτερη ταχύτητα και όγκο στους ιστούς.
- Αυξάνεται η παραγωγή αρθρικού υγρού που βρίσκεται μεταξύ των αρθρώσεων για την μείωση των τριβών.
- Γίνεται αποτελεσματικότερη κίνηση των αρθρώσεων.
- Πετυχαίνεται διαστολή των τριχοειδών αγγείων.
- Αυξάνεται η θερμοκρασία των μυών.
- Μειώνεται η οξείδωση του αίματος.
- Διευκολύνεται η ενζυμική δραστηριότητα.
- Προτρέπεται η αποδέσμευση του οξυγόνου από την αιμοσφαιρίνη.
- Μειώνεται η οξείδωση μέσα στο μυ.
- Πετυχαίνεται μεγαλύτερο εύρος κίνησης και ελαστικότητα των μυϊκών ινών.
- Αυξάνεται η ταχύτητα και η δύναμη της συστολής.
- Αυξάνεται ο μεταβολισμός των μυών.
- Γίνεται παροχή ενέργειας μέσω κατανομής του γλυκογόνου.
- Αυξάνεται η αποστολή νευρικών ώσεων.
- Αφαιρείται γαλακτικό οξύ.
- Αυξάνεται η ενεργοποίηση των μυϊκών ινών.
Συμπερασματικά καταλήγουμε στο ότι η προθέρμανση είναι
ίσος και το σημαντικότερο μέρος μιας προπονητικής μονάδας, διότι πέρα από το
ότι αποφεύγονται οι τραυματισμοί, αυξάνεται η απόδοση των αθλητών – ασκουμένων
μέσω των παραμέτρων που προαναφέρθηκαν. Ανάλογα τις ανάγκες, το άθλημα –
δραστηριότητα και την ψυχική διάθεση των παραπάνω μπορεί να προσαρμοστεί και να
λάβουμε τα οφέλη της στο μέγιστο, χωρίς να δεσμεύεται στο προτεινόμενο πλάνο.
Βιβλιογραφία
- Jack H. Wilmore, David L. Costill. Φυσιολογία της Άσκησης και του Αθλητισμού τόμος ΙΙ. Αθήνα: Π.Χ. Πασχαλίδης, 2006.
- Thomas R. Baechle, Roger W. Earle. Βασικές Αρχές της Προπόνησης με Αντιστάσεις. Αθήνα: Π.Χ. Πασχαλίδης, 2009.
- Βασιλόπουλος Α.Γ., Ζουμπουρίδης Ι. Α. Η Θεωρία της Βασικής Γυμναστικής. Αθήνα: Τελέθριο.
- Shellock FG, Prentice WE. «Warming-up and stretching for improved physical performance and prevention of sports-related injuries. » Sports Medicine 1985.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου