Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

Τα οφέλη της δομημένης προθέρμανσης




Η προθέρμανση αποτελεί τη ψυχοσωματική προετοιμασία του αθλητή – ασκούμενου πριν το κύριο μέρος της προπονητικής μονάδας που θα ακολουθήσει και χωρίζεται σε 2 κατηγορίες, τη γενική και την ειδική προθέρμανση. Στην πρώτη ο αθλητής – ασκούμενος μπορεί να εκτελέσει ποδήλατο, διάδρομο ή ελλειπτικό στο 50-60% της Μ.Κ.Σ. του, ενώ στη δεύτερη δυναμικές διατάσεις και κινήσεις παρόμοιες του αθλήματος του. Συνολικά η προθέρμανση διαρκεί 15-30 λεπτά, χωρίς ο χρόνος αυτός να είναι δεσμευτικός.

Με την προθέρμανση:
  1. Εκκρίνεται αδρεναλίνη 
  2. Αυξάνεται η Κ.Σ. 
  3. Το οξυγόνου στο αίμα μεταφέρεται με μεγαλύτερη ταχύτητα και όγκο στους ιστούς. 
  4. Αυξάνεται η παραγωγή αρθρικού υγρού που βρίσκεται μεταξύ των αρθρώσεων για την μείωση των τριβών. 
  5. Γίνεται αποτελεσματικότερη κίνηση των αρθρώσεων. 
  6. Πετυχαίνεται διαστολή των τριχοειδών αγγείων. 
  7. Αυξάνεται η θερμοκρασία των μυών. 
  8. Μειώνεται η οξείδωση του αίματος. 
  9. Διευκολύνεται η ενζυμική δραστηριότητα. 
  10. Προτρέπεται η αποδέσμευση του οξυγόνου από την αιμοσφαιρίνη. 
  11. Μειώνεται η οξείδωση μέσα στο μυ. 
  12. Πετυχαίνεται μεγαλύτερο εύρος κίνησης και ελαστικότητα των μυϊκών ινών. 
  13. Αυξάνεται η ταχύτητα και η δύναμη της συστολής. 
  14. Αυξάνεται ο μεταβολισμός των μυών. 
  15. Γίνεται παροχή ενέργειας μέσω κατανομής του γλυκογόνου. 
  16. Αυξάνεται η αποστολή νευρικών ώσεων. 
  17. Αφαιρείται γαλακτικό οξύ. 
  18. Αυξάνεται η ενεργοποίηση των μυϊκών ινών.

Συμπερασματικά καταλήγουμε στο ότι η προθέρμανση είναι ίσος και το σημαντικότερο μέρος μιας προπονητικής μονάδας, διότι πέρα από το ότι αποφεύγονται οι τραυματισμοί, αυξάνεται η απόδοση των αθλητών – ασκουμένων μέσω των παραμέτρων που προαναφέρθηκαν. Ανάλογα τις ανάγκες, το άθλημα – δραστηριότητα και την ψυχική διάθεση των παραπάνω μπορεί να προσαρμοστεί και να λάβουμε τα οφέλη της στο μέγιστο, χωρίς να δεσμεύεται στο προτεινόμενο πλάνο.



Βιβλιογραφία
  1. Jack H. Wilmore, David L. Costill. Φυσιολογία της Άσκησης και του Αθλητισμού τόμος ΙΙ. Αθήνα: Π.Χ. Πασχαλίδης, 2006. 
  2. Thomas R. Baechle, Roger W. Earle. Βασικές Αρχές της Προπόνησης με Αντιστάσεις. Αθήνα: Π.Χ. Πασχαλίδης, 2009. 
  3. Βασιλόπουλος Α.Γ., Ζουμπουρίδης Ι. Α. Η Θεωρία της Βασικής Γυμναστικής. Αθήνα: Τελέθριο. 
  4. Shellock FG, Prentice WE. «Warming-up and stretching for improved physical performance and prevention of sports-related injuries. » Sports Medicine 1985.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου