Οι γυναίκες στην εποχή μας λόγω
κοινωνικών στερεότυπων και ελλιπούς πληροφόρησης αποφεύγουν την προπόνηση
αντιστάσεων φοβούμενες μια ενδεχόμενη μη
επιθυμητή αύξηση του σωματικού τους βάρους και όγκου.
Έρευνες που έγιναν έδειξαν ότι η
προπόνηση με αντιστάσεις βοηθά στη μείωση του σωματικού λίπους και στην αύξηση
της άλιπης σωματικής μάζας. Αυτές οι αλλαγές μπορεί να οδηγήσουν σε μια μικρή
αύξηση του συνολικού βάρους, καθώς η άλιπη σωματική μάζα ζυγίζει περισσότερο
από το σωματικό λίπος (William et al.
1998). Επίσης, γυναίκες σε εμμηνόπαυση ως 70 ετών, μετά από προπόνηση
αντιστάσεων 16 εβδομάδων παρουσίασαν αύξηση του ΔΜΣ, της μυϊκής μάζας και
δύναμης και ορμονικές αλλαγές (αύξηση του ποσοστού συγκέντρωσης IGF-1) που σχετίζονται με την
μυϊκή ανάπτυξη (Fabio et al.
2008).
Ακόμα, έπειτα από προπόνηση
αντιστάσεων διάρκειας 20 εβδομάδων παρουσιάστηκε μυϊκή υπερτροφία στα άνω άκρα
από τις πρώτες 10 εβδομάδες, ενώ στον κορμό και στα κάτω άκρα στις 20 εβδομάδες
(Philip et al.
1998).Βέβαια η μυϊκή υπερτροφία παρουσιάζεται νωρίτερα και στο πάνω και στο
κάτω μέρος του σώματος σε γυναίκες που προπονούνται με απλές μονοαρθρικές
ασκήσεις παρά με πολύπλοκες πολυαρθρικές, καθώς σε αυτές χρειάζεται
περισσότερος χρόνος για νευρικές προσαρμογές (Philip et al.1998).
Ωστόσο, ένας από τους κύριους
περιοριστικούς παράγοντες όσον αφορά στην μυϊκή ανάπτυξη είναι η μειωμένη
συγκέντρωση ανδρογόνων και κυρίως τεστοστερόνης στις γυναίκες ( περίπου το 1/10
σε σχέση με τους άνδρες). Η συγκέντρωση όμως αυτή μπορεί να διαφέρει ανά
γυναίκα, επηρεάζοντας σημαντικά τις δυνατότητες σε μυϊκή ανάπτυξη (William et al. 1998).
Συμπερασματικά καταλήγουμε η
προπόνηση με αντιστάσεις βοηθάει στη μείωση του σωματικού βάρους και αυξάνει
την άλιπη σωματική μάζα. Αυτές οι αλλαγές μπορεί να έχουν επίπτωση σε μία μικρή
αύξηση του σωματικού βάρους, καθώς η άλιπη σωματική μάζα ζυγίζει περισσότερο από
το λίπος. Παρ’ όλα αυτά, η προπόνηση με αντιστάσεις επιδρά στη σημαντική αύξηση
της δύναμης, δεν μεταβάλει την περιφέρεια των κάτω άκρων και αυξάνει ελαφρώς
την περιφέρεια των άνω άκρων. Μόνο γυναίκες με γενετική προδιάθεση για
υπερτροφία που συμμετέχουν σε υψηλής έντασης και όγκου προπόνηση θα
παρουσιάσουν σημαντική αύξηση στην περιφέρεια των άκρων.
Βιβλιογραφία
- Chilibeck, Philip D., και συν. «A comparison of strength and muscle mass increases during resistance training in young women.» European Journal of Applied Physiology 1998.
- Ebben, William P. και Randall L. Jensen. «Strength Training for Women: Debunking Myths That Block Opportunity.» THE PHYSICIAN AND SPORTSMEDICINE May 1998.
- Orsatti, Fabio L., και συν. «Plasma hormones, muscle mass and strength in resistance-trained postmenopausal women.» Elsevier Ireland 2008.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου